Σαν ένας ώριμος άνδρας, ο Σκουμπάκης τονίζει πως το όνειρο του είναι να γυρίσει κάποια στιγμή στην Ελλάδα και ειδικότερα στα Χανιά, για ν’ ανταποδώσει ό,τι του έχει δοθεί, σημειώνοντας ότι αυτό που τον ενδιαφέρει, είναι να βοηθήσει τους συνανθρώπους του. «Το μεγαλύτερο μου όνειρο είναι να γυρίσω στα Χανιά και να βοηθήσω την πόλη μου», λέει χαρακτηριστικά…
Σε ό,τι αφορά τα αγωνιστικά του καθήκοντα, σημειώνει πως το επόμενο μεγάλο στοίχημα για τον ίδιο και τη σχολή του είναι το παιχνίδι που θα δοθεί την Πέμπτη (18/11) κόντρα στο πανεπιστήμιο του Μέριλαντ, σ’ ένα από τα πέντε νοκ-άουτ για να μπορέσει η ομάδα των Sharks να φτάσει στον τελικό. Προσέξτε όμως και την “παρατήρησή” του για ό,τι αφορά τις αγωνιστικές του διακρίσεις: «Μεγάλη επιτυχία δεν είναι ούτε τα τρόπαια ούτε οι διακρίσεις. Οι αναμνήσεις και οι σχέσεις που έχω αναπτύξει με φίλους, συμπαίκτες, προπονητές και καθηγητές είναι η μεγαλύτερη μου επιτυχία…».
Ακολουθεί η συνέντευξη του Σκουμπάκη, εφ’ όλης της ύλης…
Δημήτρη, πώς είναι τα πράγματα καταρχήν στην άλλη πλευρά του ατλαντικού;
Οπως το φανταζόμουν… Η ζωή του φοιτητή είναι διαφορετική από εκείνη στην Ελλάδα, με τα θετικά και τα αρνητικά της. Προσωπικά ως αθλητής και μαθητής το περιβάλλον με βοηθά καθημερινά στο να πετύχω τους στόχους μου. Η οργάνωση στο σχολείο σε συνδυασμό με τις αθλητικές εγκαταστάσεις είναι κάτι που δεν μπορείς να το βρεις εύκολα.
Τα περίμενες, λοιπόν, να εξελιχθούν έτσι τα πράγματα; Σκέφτεσαι εκεί τη ζωή σου ή την επιστροφή σου στην Ελλάδα; Βασικά, μια ερώτηση κλισέ: Πόσο διαφορετική είναι η Ελλάδα από έναν γίγαντα όπως η Αμερική;
Οταν φεύγεις απ’ το σπίτι σου σε νεαρή ηλικία σαφώς έχεις όνειρα και στόχους, αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι όλα θ’ αλλάξουν στην πορεία. Οταν πρωτοήρθα, πρώτος μου στόχος ήταν να τελειώσω το πτυχίο μου και να πάρω θέση βασικού. Στη συνέχεια ήταν να τελειώσω πιο νωρίς με καλούς βαθμούς και να κερδίσω το πρωτάθλημα της περιφέρειας μας. Οπότε, όχι δεν περίμενα να εξελιχθούν τα πράγματα έτσι όπως ήρθαν, αλλά είμαι πολύ χαρούμενος έτσι όπως τα ‘φερε η ζωή. Αυτή τη στιγμή σκέφτομαι μόνο το επόμενο βήμα, που είναι το μεταπτυχιακό στην Αμερική. Μετά από αυτό κανείς δεν ξέρει τι θα γίνει. Και οι δυο χώρες έχουν τα θετικά και τα αρνητικά τους. Η μεγάλη διαφορά είναι πως η Ελλάδα είναι η χώρα που γεννήθηκα και μεγάλωσα και η χώρα που έχω ως στόχο να γυρίσω και να προσφέρω πίσω στο τόπο που με βοήθησε…
Το επίτευγμα σου είναι πραγματικά εντυπωσιακό και πέραν του ότι έχεις προσφέρει μια μεγάλη χαρά, δεν ξέρουμε πώς να το περιγράψουμε! Πώς φτάσατε σε αυτή την επιτυχία, αλλά μίλησε μας και για τη δική σου διάκριση με το ν’ αναδειχθείς καλύτερος τερματοφύλακας στο πρωτάθλημα της περιφέρειάς σας.
Για το σχολείο μας είναι μεγάλη επιτυχία γιατί βάζουμε τα ονόματα μας στο χαρτί… Για μένα προσωπικά μεγάλη επιτυχία δεν είναι ούτε τα τρόπαια ούτε οι διακρίσεις. Οι αναμνήσεις και οι σχέσεις που έχω αναπτύξει με φίλους, συμπαίκτες, προπονητές και καθηγητές είναι η μεγαλύτερη μου επιτυχία… Οσον αφορά τη διάκριση του τερματοφύλακα, τίποτε δεν θα γινόταν χωρίς σκληρή δουλειά και τους συμπαίκτες μου.
Πώς το γιορτάσατε και τι αναμένετε τώρα; Μπαίνετε στα βαθιά με το να παίρνετε μέρος στο NCAA.
Εννοείται πως το γιορτάσαμε ως ομάδα, αλλά γνωρίζοντας πως έχουμε παιχνίδι σε 4 ημέρες, ήμασταν σοβαροί και έξυπνοι. Το πανεπιστήμιο του Μέριλαντ είναι ένα από τα καλύτερα προγράμματα της χώρας και είμαστε έτοιμοι να βάλουμε το όνομα μας στο χαρτί. Τους σεβόμαστε, αλλά δεν τους φοβόμαστε…
Ονειρεύεσαι Δημήτρη κάτι μεγαλύτερο;
Εννοείται πως ονειρεύομαι. Ανθρωποι χωρίς όνειρα, είναι σαν άνθρωποι χωρίς ζωή. Το μεγαλύτερο μου όνειρο είναι να γυρίσω στα Χανιά και να βοηθήσω την πόλη μου.
Σου λείπουν τα Χανιά; Πώς είναι να ζεις τόσο μακριά;
Μου λείπουν πολύ. Εκεί μεγάλωσα και έχω τις πιο δυνατές μου αναμνήσεις. Σαφώς είναι δύσκολο, αλλά για να πετύχεις στη ζωή σου πρέπει να κάνεις θυσίες. Ετσι είναι αυτά… Δεν είμαι ο πρώτος που φεύγει από τα Χανιά ούτε ο τελευταίος.
Πολλοί πάντως θα ζήλευαν που είσαι στη Νέα Υόρκη…
Είμαι τυχερός ναι, αλλά ο καθένας ορίζει την δικιά του τύχη. Ολοι μας έχουμε ευκαιρίες, κάποιοι πρέπει να δουλέψουν περισσότερο γι’ αυτές, αλλά το μόνο σίγουρο είναι πως όλοι έχουμε ευκαιρίες στη ζωή μας. Το μυστικό είναι να είσαι έτοιμος πριν έρθει η ευκαιρία, όχι να ετοιμάζεσαι μετά που θα σου δοθεί…
Σκέφτεσαι επαγγελματικά το ποδόσφαιρο; Αυτή η διάκριση σε έκανε, αλήθεια, να το σκεφτείς έτσι;
Να σου πω την αλήθεια, το ποδόσφαιρο το αγαπώ πολύ, αλλά δεν το σκέφτομαι για επαγγελματικά. Στόχος μου αυτή τη στιγμή είναι να έχω το ποδόσφαιρο και τη σχολή μου πάντα ως προτεραιότητα. Στο μέλλον θα δούμε τι θα γίνει.
Τι σπουδάζεις και πώς είναι η σχολή σου;
Σπουδάζω μαθηματικά και οικονομικά. Το πανεπιστήμιο μου έχει πάρα πολλά προγράμματα και δίνει πάρα πολλές επιλογές στους μαθητές του. Λόγω της επιλογής μου να κάνω δυο πτυχία, οι δυο σχολές είναι πάντα σε συνεννόηση για τις υποχρεώσεις μου.
Το ξέρεις πως προκάλεσες μεγάλη χαρά στην πόλη σου με τις διακρίσεις και τα επιτεύγματα σου;
Εχω δει πολλές δημοσιεύσεις και άρθρα. Είμαι χαρούμενος που η πόλη των Χανίων έχει λόγους να είναι χαρούμενη για πολλούς αθλητές της, όπως ο ξάδερφος μου (Σκουμπάκης), ο Τζολάκης και ο Κουλιεράκης! Παιδιά που έφυγαν σε πολύ νεαρή ηλικία από το σπίτι τους για να κυνηγήσουν το όνειρό τους.
Γνωρίζεστε με αυτά τα παιδιά; Είστε εκλεκτή γενιά όπως φαίνεται!
Με τον Τζολάκη και τον Κουλιεράκη μεγαλώσαμε μαζί. Είμαι πολύ χαρούμενος που υπήρξα συμπαίκτης τους και είμαι σίγουρος πως θα συνεχίσουν να μας κάνουν όλους περήφανους. Για τον ξάδερφο δεν έχω να πω πολλά… Είναι ένας από τους καλυτέρους και πιο αφοσιωμένους αθλητές που έχω δει. Είναι ο μεγάλος μου αδερφός.
Δημήτρη ποσό καιρό έχει να έρθεις στα Χανιά ή ήρθες το καλοκαίρι;
Ηρθα το καλοκαίρι, καθώς δεν είχα γυρίσει τα Χριστούγεννα. Μου χρειαζόταν να γυρίσω σπίτι μου και να περάσω χρόνο με τους αγαπημένους μου.
Πώς είναι εκεί οι εγκαταστάσεις; Γενικότερα, πώς αντιμετωπίζουν το ποδόσφαιρο; Ξέρουμε ότι δεν είναι το βασικό τους άθλημα, είναι έτσι τα πράγματα;
Η αλήθεια είναι πως το ποδόσφαιρο δεν είναι το βασικό άθλημα. Ομως οι εγκαταστάσεις δεν το δείχνουν σε καμία περίπτωση… Μπορεί άλλα αθλήματα να “πουλάνε” πιο πολύ, αλλά το σχολείο φροντίζει όλους τους αθλητές του. Οταν πρωτοήρθα όλα ήταν τόσο πρωτόγνωρα για μένα: Γήπεδα, γυμναστήρια, ιατρεία, πισίνες και πολλά άλλα είναι κάτι που δεν φανταζόμουν πότε ότι θα ήταν στη διάθεση μου.
Τώρα, εν όψει του NCAA που αναμένεται να ταξιδέψετε, τι πρόγραμμα έχετε;
Εχουμε δυο νοκ-άουτ παιχνίδια, ένα την Πέμπτη (18/11) όπου αν κερδίσουμε, συνεχίζουμε την Κυριακή. Μετά από αυτό έχουμε μια εβδομάδα διακοπή και συνεχίζουμε. Για να φτάσουμε στον τελικό πρέπει να κάνουμε πέντε νοκ-άουτ νίκες…
Αρα κυνηγάτε τον εθνικό τίτλο Αμερικής.
Ναι.
Σε ποιες περιοχές έχετε να ταξιδέψετε; Εχεις ταξιδέψει γενικότερα μέχρι τώρα στην Αμερική;
Ναι, έχω ταξιδέψει σε πολλές πολιτείες όπως η Βιρτζίνια, η Φιλαδέλφεια, η Πενσυλβανία, το Κονέκτικατ, η Μασαχουσέτη, το Μέριλαντ και Μισούρι… Το πενταήμερο αυτό έχουμε να ταξιδέψουμε στο Μέριλαντ και Μισούρι.
Τι εύχεσαι για το μέλλον σου;
Το όνειρο μου είναι να καταφέρω να βρεθώ σε θέση να βοηθήσω τους συνανθρώπους μου και κυρίως να γυρίσω πίσω στην Ελλάδα και ν’ ανταποδώσω ό,τι μου έχει δοθεί. Αυτή η συνέντευξη δεν θέλω να έχει ως πρόσωπο εμένα, αλλά θέλω να δείξω στα νεαρά παιδιά και κυρίως στους ποδοσφαιριστές ότι το σχολείο είναι εξίσου σημαντικό και πως η πόρτα της Αμερικής πρέπει να την βάλουν στο μυαλό τους…