Ο τεχνικός διευθυντής της Ακαδημίας του ΠΑΟΚ στο Μόντρεαλ αναφέρθηκε στη θητεία του στην Παλαιόχωρα αλλά και την ΑΕΕΚ ΣΥΝΚΑ.
Το σχετικό απόσπασμα:
– Πως ήταν η ποδοσφαιρική σας καριέρα και πώς προέκυψε να πάτε στον Καναδά; Ήταν δύσκολη απόφαση;
«Στην 20ετή καριέρα μου, θυμάμαι που έζησα μεγάλες στιγμές στον ΠΑΟΚ. Να κερδίζουμε την Άρσεναλ και να μας περιμένει ο κόσμος. Πέντε χρόνια εκεί και ήταν μεγάλο σχολείο. Ήμουν δίπλα σε ανθρώπους που είχα σε χαρτάκια, όπως Τουρσουνίδη, Μιχόπουλο κλπ. Ήμουν ΠΑΟΚ από μικρός και παρότι βρέθηκα ένα καλοκαίρι κοντά στην ΑΕΚ του Ντούσαν Μπάγεβιτς όταν ήμουν 18. Ήταν να κλείσω στην Ένωση αλλά άργησε να ολοκληρωθεί η μεταγραφή. Αν και ήταν κοντά στα δικά μου θέλω λόγω της ιστορίας της και ήταν σχεδόν δεδομένο ότι θα έκλεινα, πήγα στον ΠΑΟΚ. Έπαιξα σε ιστορικές ομάδες και έκανα μία μεγάλη καριέρα.
Μόλις έφτασε η ώρα της δύσης στην καριέρα μου, είπα πως δεν θέλω να ξανασχοληθώ με το ποδόσφαιρο. Έχω πάρει πρωτάθλημα σε όλες τις κατηγορίες εκτός από Super League. Ήμουν γεμάτος και είπα να μην ξανασχοληθώ. Και από το πουθενά, το 2013/14 προέκυψε να πάω σε μία σχολή προπονητικής, όπου στην αρχή δεν ήθελα να πάω αλλά εν τέλει το έκανα απλά για να δω. Εκεί είδα την άλλη μου… ζωή. Πέταξα όλα τα ποδοσφαιρικά μου και όταν πήγα εκεί, κόλλησα με την προπονητική, σαν μικρόβιο. Όλες μου τις σχολές τις πέρασα με την πρώτη και με υψηλούς βαθμούς. Για αυτό και ξεκίνησα νωρίς να προπονώ και ήρθε πρόταση από τον Λαγκαδά, στη Γ’ Εθνική.
Ήταν 15 ομάδες και οι οκτώ έπεφταν τότε. Όταν πήγα, στο πρώτο παιχνίδι, νικήσαμε τον Ηρακλή που είχε τερματίσει πρώτος τότε και έκανε την πρώτη ήττα από εμάς. Όταν σώθηκε η ομάδα, μου έκαναν πρόταση από την Παλαιοχώρα στη Κρήτη. Αναγκάσαμε τον Ιωνικό στην μοναδική ήττα του και με διπλό κιόλας. Η ομάδα έπεσε αλλά με ψηλά το κεφάλι καθώς είχαμε επτά 19χρονους και το εγχείρημα ήταν δύσκολο να παραμείνουμε στην κατηγορία, όταν στον όμιλο ήταν η Προοδευτική, ο Εθνικός κλπ. Και έτσι μετά πρόεκυψε η ΑΕΕΚ ΣΥΝΚΑ που ήταν ακόμα καλύτερη ομάδα.
Όταν ξεκίνησα την προπονητική, είχαμε έρθει με τους βετεράνους του ΠΑΟΚ στον Καναδά για να μας δουν. Είχαμε έρθει σχεδόν όλοι για τους ομογενής. Εγώ κράτησα κάποιες επαφές από εδώ και αυτοί συνέχισαν να παρακολουθούν τη δουλειά. Μόλις είδαν ότι έφυγα από τη ΣΥΝΚΑ, μου έστειλαν ένα μήνυμα για να μιλήσουμε. Ήξερα ότι ο συγκεκριμένος είχε φτιάξει μία ακαδημία του ΠΑΟΚ στο Μόντρεαλ. Όταν μου έκανε την πρόταση, μέσα μου σκεφτόμουν, πως είμαστε σε κορωνοϊό και είχα προτάσεις από Ατσαλένιο, Σπάρτη, Αιολικό, Ηρόδοτο.
Μπήκαμε σε μία διαδικασία συζήτησης αλλά δεν το πίστευα ότι θα μπορούσα να φύγω από την Ελλάδα. Είχα στόχο να προπονήσω Superleague 2. Ήρθαν στην Ελλάδα και ο ΠΑΟΚ με φώναξε για να μιλήσουμε. Δεν ήταν εύκολη απόφαση. Ήταν απόφαση ζωής. Έχω δύο παιδιά, είχα φτιάξει την οικογένειά μου. Δεν είναι εύκολο να «παρατάς» την οικογένεια σου. Λείπουν οι φίλοι, η οικογένεια. Αλλά μετά σκέφτεσαι τι πρέπει να κάνεις στις προπονήσεις και μπαίνεις σε έναν άλλο τρόπο ζωής. Δεν μετάνιωσα που ήρθα ούτε στιγμή».
